یوپرموخې (پر مقصده) ځوان

د عبدالحمید اکبر صیب لیکنه 

یوپرموخې (پر مقصده) ځوان

هر کله چې موږ د یو پر مقصده ځوان په اړه فکر کوو، ذهن ته مو د بریالیتوب، لوړو پوړونو ته د رسېدو، سوکاله ژوند او روښانه راتلونکي ډول ډول انځورونه راځي. په دې کې هیڅ شک نشته چې یو پر موخې او پر هدفه ځوان د هر هېواد او ټولنې د پرمختګ ضامن وي او د ملت د راټولېدو او نیکمرغۍ ټولې هیلې ورپورې تړلې وي. که چېرې یو هېواد یا سیمه پر موخې ځوانان ولري او ترې اړینه ګټه پورته کړي، د سیمې د بڼې بدلون مثبت لورې ته شونی دی. په ډېری وروسته پاتې او یا هم مخ پر ودې هیوادونو کی ګڼ شمېر ځوانان د ملت د چوپړ دعوې کوي او واي چې دوي به د خپل هیواد په سیاسی ، ټولنیز ، اقتصادي ، کلتوري او دیني چارو کې رغنده اغیز ناکه رول ولري. دا ډېر ښه او د خیر احساس دی چې باید د ژوندي ساتلو لپاره یې کار وشي. خو یوه بله مهمه موضوع چې باېد پام ورته وشي هغه د دغه سپیڅلي او نېک احساس نه چې ځوانان یې لري په کړنیز ډګر کې کار اخیستل دي. یو ځوان خو ډېر څه وایي. ډېرې دعوې کوي. وینه یې ډېره توده وي او تل هڅه کوي چې تر نورو غوره اوسي، خو دا چې دا دعوې، ژمنې او د غوره کیدو هڅې په ریښتیا بدلې شي، اړینه ده چې ځوانان څرګندې، روښانه او ټول ګټې موخې یا مقاصد ولري. هر کله چې یو ځوان څرګندې ، روښانه ، منظمي، په دین او دنیاوي ډول مشروع او ټول ګټې موخې ولري، هغه ځوان د یو پر مقصده یا پر هدفه او یا هم د یو پرموخې ځوان په نامه یادیږي. په دې خاطر چې ځوانان پر موخې شي او یا د خپلو سپېڅلو او پاکو احساساتو څخه په کړنیز ډګر کې کار واخلي، یو شمېر اړینو ټکو ته باید پام وکړي. هغه ټکي په لاندې ډول دي:

۱-  د خوښې وړ ډګر( مسلک) یا علاقې ټاکل:

د یو ځوان احساسات که څه هم که هر څومره سپېڅلي وي تر هغه وخته پورې په رښتیا نه بدلېږي تر څو چې هغه ځوان پدې پوه نشي چې دا کوم ډګر ( سیاسي ، ټولنیز ، اقتصادي ، دیني ، کلتوري او نور ) سره علاقه لري، څه ور ته خوند ورکوي او په  کوم ډګر کې غوړیدلای شي. آیا دا غواړي چې په راتلونکي کې یو ولسمشر، وزیر، والي، ریس، ولسوال، ډاکټر، انجینر، کار پوه ، قاضي، دیني عالم، اقتصاد پوه يا ژورنالست شي او یا هم کوم بل مسلک ولري. هر کله چې یو ځوان یو ډګر ځان ته غوره کړي، نو بیا یو بل پړاو پیل کېږي.

۲-  په غوره شوي یا د خوښې وړ ډګر (مسلک) کې شته پوهه، استعداد یا معلومات:

وروسته  له دې نه چې یو ځوان د ځان لپاره یو ډګر غوره کړي، باېد په دویم پړاو کې معلومه کړي چې هغه مسلک چې غوره کړی یې دی د دې په کې معلومات څومره دي. که چېرې یې دا د مضمون په ډول په ښوونځي یا پوهنتون کې لوستی وي، نو نمرې یې په کې څنګه وې، په ټولګي کې یې د دې مضمون پر مهال رغنده ونډه اخیسته او که نه. که بحث یې پرې چا سره کوو، نو نظرونه یې څومره د قناعت وړ وو. د یادوني وړ ده چې که چېرې یو ځوان د غوره کړي مسلک په اړه ډېر معلومات و نلري، د تشویش وړ خبره نه ده، دغه ځوان کولاي شي چې د خپل غوره کړي ډګر په اړه د انټرنیټ ، کتابونو ، مقالو او نورو لارو له لارې خپل معلومات زیات کړي. مهمه خبره د یو ډګر چې د ځوان د خوښې وړ وي، ټاکل دي. کله چې د غوره شوي ډګر د معلوماتو په اړه ځوان خپله لاره وټاکي، نو ددې پروسې دریم پړاو پیلیږي.

۳- په غوره کړي ډګر کې هیواد او اولس ته د چوپړ(خدمت) کولو امکان :

وروسته له دې چې یو ځوان د ځان لپاره یو ډګر غوره کړي او بیا په هغه ډګر کې د شته معلوماتو کچه معلومه کړي، په دریم پړاو کې باېد چې یو ژوره څېړنه وکړي او وګوري چې ایا دا په خپل غوره شوي ډګر کې هیواد او ولس ته خدمت کولاې شې او کنه. دغه پړاو تر ډېره حده د احساس او وطن او بشر دوستۍ پورې اړه لري. فکر کوم که چیرې یو ځوان د ټولنې او خلکو په وړاندې خپله دنده او مسولیت وپېژنې، په دغه پړاو کې به یوې ډیرې مثبتې پاېلې ته ورسېږې. د مسولیت د احساس سره سره یو لړ نورې ځانګړنې لکه( تقوا، پرهېز ګاري، احساس، صداقت، اخلاص، نظم او د قانون احترام ) هم پدغه پړاو کې د یو ځوان سره ډېره زیاته مرسته کولائ شي. لنډه دا چې که چیري ځوان په خپل غوره شوي ډګرکې یواځې خپله ګټه وګوري او وطن او ولس ته د خدمت کولو امکان پکې و نه ګوري باېد په خپل غوره شوي ډګر د سره بیا کتنه وکړي او اړین بدلونونه په خپلو پرېکړو کې راولي.

۴- د غوره شوي مسلک راتلونکی:

د ډګر د غوره کولو، په هغه کې د شته وړتیا او وطن او ولس ته د خدمت کولو د امکان د معلومولو وروسته باېد یو ځوان په څلورم پړاو کې ځانته دا جوته کړي چې ایا دغه غوره شوې دنده به په راتلونکي کې مارکېټ ( بازار ) یا ډیمانډ ( غوښتنه ) ولري او کنه. او دغه ډګر به د دغه ځوان سره خپل منزل یا خوب ته په رسېدو کې کومک وکړي او که نه. که چېرې یو ځوان غواړي چې په راتلونکي کې ولسمشر اوسي، وزیر شي، والي شي او یا نورو موقفونو کې خدمت وکړي، ایا دا ډګر د دغه ځوان سره خپلې موخې ته په رسېدو کې مرسته کولاې شي او کنه.

 په پای کې غواړم د نړۍ ټولو ځوانانو او په ځانګړي ډول د افغانستان ځوانانو ته یو پیغام ولرم او هغه دا چې په سترو خوبونو لیدلو، لوړو موخو ټاکلو او ستورو ته د رسېدو په هوډ کې هیڅ عیب نشته. څومره چې کولاې شۍ وګورۍ لوې خوبونه، وټاکۍ لوړې موخې او ځان کې د نړۍ او د خپل هېواد د حالت مثبت لوري ته د بدلولو وړتیا وګورۍ. تاسې که وغواړۍ هر کار امکان لري یواځې یو پیاوړې ژمنې، ټینګ هوډ او په خدای تعالی باندې باور ته اړتیا ده.

بریالي اوسۍ!

یادونه : لوې قصرونه په یو شپه کې نه بلکې په یو وخت کې د یوې خښتی به ږدلو سره جوړېږي.

نېټه: د ۲۰۱۱ م کال د نومبر ۲ مه

کابل، افغانستان

ليکوال: ع ح ا